Θυμασαι;

-Aυτη ειναι η αγαπημενη μου φωτογραφια.
-αληθεια; Και μενα, την εχω στην βιβλιοθηκη μου και την εχω ονομασει hapyness.
2 παιδια ευτυχισμενα. Τοτε δεν ηταν που δεν κοιμηθηκαμε ολη νυχτα και αποφασισαμε να παμε να φαμε πρωινο μπροστα στην θαλασσα, η μου φαινεται;
-Ναι, τοτε ηταν.
Απο τοτε οποτε ακουω το after the love has gone, των Earth wind and fire, μου ερχεσαι στο μυαλο.
-...
-Τι;
-παντα συγκινομουν οταν το ακουγα το τραγουδι αλλα δεν ηξερα γιατι.
- Το επαιζε το ραδιο εκεινο το πρωι και τοτε μου ειπες οτι ηταν το αγαπημενο σου συγκροτημα.
-Δεν το θυμομουν. Εσυ ομως...
- Σου ειπα, δεν ξεχασα τιποτα.




Ειναι πολυ περιεργο να ακους την ιστορια σου απο τα χειλη καποιου αλλου, που ειναι και δικη του ιστορια. Ειναι πολυ συγκινητικο να βλεπεις οτι θυμαται μεχρι και τι επαιζε στο ραδιο, να βαζει κομματια σε ενα παζλ που φτιαξατε μαζι και που ξεσκονιζετε πλεον παρεα.


Κυνηγω εδω και λιγα χρονια τα νιατα μου που ενιωσα να φευγουν αποτομα και αδικα.
Και τα νιατα μου τωρα μου τεντωνουν το χερι να παμε βολτα.