Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Sunday, February 11, 2007

Αντε παλι...

"-Τελικα αυριο ειναι που θα μεινεις μαζι μου;
-Τι;Ολη μερα;
- Δεν ειπα να παμε για σκαψιμο. Να περασουμε την μερα μαζι,..." σταματησα.Ο αυθορμητισμος στην αντιδραση του μου βουλιαξε την καρδια. Τι το συζηταγα;

Την ειχα κανει πολυ συχνα αυτην την κουβεντα, και νομιζα οτι πλεον, απο τοτε που τα ειχαμε ξαναβρει, καποια πραγματα ειχαν αλλαξει.
Ομως δεν ειχαν αλλαξει.
Δεν θα μπορουσα να εχω τις κουβεντες στο κρεβατι, τα γελια, την συζητηση(ναι θυμιζει μονολογο αλλα κατι γινεται σιγα σιγα),την οικειοτητα. Την αισθηση οτι εισαι πολυ κοντα με τον αλλον, την αισθηση οτι θελει να ειναι μαζι σου συνεχεια.
Αυτο δεν ειναι ερωτας;

Τουλαχιστον εγω τον ερωτα ετσι τον εχω βιωσει, καθε φορα. Να ΘΕΣ να εισαι με τον αλλον, και οχι να το αντιμετωπιζεις σαν υποχρεωση και κατι που αναγκαστικα πρεπει να κανεις για χ, ψ λογους.

Ρωτησα γιατι.
Στα 5 λεπτα βαρεθηκα να περιμενω απαντηση.
"δεν εχει σημασια" ειπα.
Δεν θα το επαιρνα προσωπικα. Μπορει να ημουν εγω, μπορει να ηταν το γαμημενο wow, μπορει να ηταν χιλιοι λογοι. Που ομως δεν με αφορουν.
Αυτο που με αφορα ειναι οτι προχτες ενιωσα πολλα, πρωτη φορα μετα την επισκεψη που ειχα (η οποια με πεταξε απο τον δρομο μου και εκανα μερες να συνελθω), και δεν εμεινε μαζι μου το βραδυ, με το σκεπτικο οτι θα καναμε καποια πραγματα μαζι, μερα.Αυριο, την κυριακη, δεν θυμαμαι.
Και τωρα βρισκομουν παλι στην ιδια θεση.

Δε μπορω βρε πουλακι μου βραδια.
Εχω την κορη μου, θελω να εχω την κορη μου, πως το λενε.
Θελω μερα. Να γελαμε, να τρωμε να βλεπουμε τηλεοραση, να παμε βολτα,να βγαζουμε τα ματια μας η και να κανει ο καθενας κατι διαφορετικο, αρκει να νιωθουμε οτι ειμαστε μαζι.
Μαζι.

Δεν ενιωθα θυμο.
Η μαλλον δεν ενιωθα θυμο που εβραζε.
ενιωθα και λυπη , σαν ψηγματα.
Ποτε και πως βρεθηκα στην θεση του να 'ζηταω κατι" ;
Παντως δεν ηθελα να κοιμηθουμε μαζι.
Δεν υπαρχει" μαζι", και δεν θα καλλιεργουσα την ψευδαισθηση.
Οταν κοιμαμαι στην αγκαλια ενος αντρα με τον οποιο κανω ερωτα, το πρωι νιωθω ερωτευμενη μεχρι τα μπουνια. Νομιζω δεν ειμαι η μονη.


Ας περιοριστει λοιπον η βραδυα, σ 'αυτο που καναμε.
Dεν εχει νοημα ουτε αυτο το ποστ, ουτε το να εξηγω γιατι θελω να περασω τον ελευθερο χρονο μου με τον ανθρωπο μου λες και ειναι κατι παραλογο.
Εκτος αν ειναι και i m missing something here.


















2 comments:

Natalia said...

σε νιωθω γιατι το εζησα τοσα χρονια με τον Γιωργο αυτο...
κενοι χρονοι, κανενα βραδυ για σεξ και το πρωι ο καθενας σπιτι του σαν να μην τρεχει τιποτα...
οχι, αυτο δεν ειναι ερωτας, αμπαριζα ειναι!!!
χωνεψτε το επιτελους εσεις εκει εξω οτι οταν εισαι ερωτευμενος υπαρχουν απειρα πραγματα που μπορεις να κανεις εκτος απο σεξ και σε κανουν εξισου και ισως περισσοτερο ευτυχισμενο!!!

seagull said...

Με πόνεσε πολύ το ποστ σου, κι αυτό γιατί θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ. Μετά από 4,5 χρόνια είπα κι εγώ να του δώσω όσο ελεύθερο χρόνο θέλει κι ακόμα παραπάνω. Μου λείπει πολύ όμως, και πονάω...
Να είσαι καλά

My first book

My first book
A funny Homebirth