Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Thursday, March 29, 2007

Ο αγγελος, εγω και οι αλλοι

Θα ηθελα να ακουσω καποιες γνωμες.

Ας ξεκινησουμε απο το γεγονος οτι ερχομαι απο πατερα μουσικο που παντα μου ελεγε ποσο "δυνατο " ειναι ενα ντουετο μπροστα στον καθε επιχειρηματια αλλα και ποσο σπαστικο να πρεπει να ανεχεσαι την μαλακια του συνεργατη σου.
Αργοτερα εμαθα ποσο δυσκολο ειναι να εισαι γυναικα και μικρη κοπελλα σ'αυτην την δουλεια.
Αλλα επιβιωσα.
ειδα βλεμματα να μεταλλασονται σε εκτιμηση μολις επιανα το μικροφωνο και να γινομαι στο δευτερολεπτο σεβαστη απο τους συναδελφους μου. Αλλες φορες παλι, οχι. c'est la vie.

Πριν λιγα χρονια ειχα αφησει το τραγουδι αλλα τελικα δεν με αφησε αυτο και χαρη σ αυτο συνηλθα. Μπορεσα να διωξω απο πανω μου ολα τα κακα που ειχα ακουσει οτι ημουν, μπορεσα να πεταξω απο το μυαλο μου την αισθηση οτι ημουν αχρηστη, ενα τιποτα κλπ
Δυναμωσα, στηριχτηκα στα ποδια μου και με ξαναβρηκα.


Προσφατα σχετικα, γνωρισα τον Αγγελο και ειναι η πρωτη φορα που πιστεψα τοσο πολυ σε καποιον. Ισως γιατι μου εμοιαζε σε τοσα πολλα, ισως γιατι ταιριαζε η φωνη μας, ισως γιατι τον εβλεπα ποση ορεξη ειχε και ετσι ξεκινησα να φτιαξουμε ενα σχημα.
Ομως οι δυσκολιες οι τοτε, συνεχιζουν να υπαρχουν αν και τωρα υπαρχουν σχηματα και μαγαζια (παλια δεν υπηρχαν). Καποια στιγμη τα παρτησα και επικεντρωθηκα στο να φτιαξουμε ρεπερτοριο. Με προσεγγισε μια μπαντα και επεμενα να ακουσουν και τον Αγγελο.
"δεν εχει ερμηνεια" μου ειπε ο ...μανατζερ.
Δεν ξερω τι εννοουσε αλλα επεμενα να τον ακουσουν live. Αφησα να καταλαβουν οτι η προτεραιοτητα μου ειναι να παιζω με τον Αγγελο. Ετσι τον δοκιμασανε και φυσικα τους εκανε.

Η μπαντα αποδειχτηκε υπερβολικα ερσιτεχνικη στην αντιμετωπιση της προς τα μελη της και αποχωρησα. Ρωτησα τον αγγελο τι θα εκανε και τον ενιωσα να αμφιταλαντευεται. Ενοχληθηκα. Ξερω την λαχταρα του αλλα ενιωθα οτι στην προκειμενη φαση μας ειχαν προσβαλλει και αν εμενε θα ηταν σαν να συνηγορουσε (κατηγορηθηκαμε οτι ειχαμε αναρμοστη συμπεριφορα γιαtι καθησα στα γονατα του στο φουαγιε του στουντιο-ελλειψη καρεκλας). Αποφασισε να φυγει αλλα κλονιστηκα λιγο, δεν ενιωθα οτι ειμασταν solid.
Εοχαμε μιλησει γιαυτο παλια, οτι εαν και εφοσον ειχαμε ξεκινησει να δουλευουμε και ο ενας απο τους δυο θελει να φυγει...το συζηταμε. Οτι αν καποιος βρει ενα σολο γκιγκ παλι το συζηταμε.
Δεν μιλησα πολυ γιαυτο γιατι μπορει να μην εβρισκα αλλη μπαντα, οποτε δεν μπορουσα να εχω απαιτησεις, αλλα λογω του οτι υπηρξαμε και ζευγαρι, με ειχε ενοχλησει και τον ειδα με μελανα χρωματα. Ενιωθα οτι εφυγε απο φοβο μην στραβωσω αλλα οτι ηθελε να κατσει. Σιγα σιγα με επεισε οτι δεν ηταν ετσι και το απεδωσα στις δικες μου ανασφαλειες.

Δυι εβδομαδες αργοτερα τον πηγα σε jam night. Θελω να τον ακουσουν μουσικοι, θελω να αρχισει να παιζει ΚΑΙ κιθαρα οταν τραγουδαει, να τον κανω επαγγελματια μουσικο. Ξερω οτι σκετο τραγουδιστης δεν φτανει. Θελω να τριφτει με το live και να μην επαναπαυεται στο καραοκε το ετοιματζιδικο. Θελω να τον βγαλω προς τα εξω να τον ακουσουν ισοι του και οχι κοινο. Να μαθει τα στανταρτς κομματια που ξερουν οπλοι για να τζαμαρει, και να παρει μια ρεαλιστικη εικονα του τι συμβαινει στην ελληνικη μουσικη σκηνη. Να ξερει ποσο καλος ειναι αλλα οχι για τους λογους που αυτος νομιζει,και να δυναμωσει τα αδυναμα σημεια του.

Πιστευω σε κεινον, και τον αγαπω πολυ. Οταν τραγουδαει ενα νεο κομματι καθομαι απο κατω και τον ακουω προσεκτικα κατι που δεν θα εκανα για κανεναν. Δευτερον πιστευω πολυ στη συνεργασια μας. Εχεις εναν αντρα υψιφωνο με μεγαλο ευρος φωνης, που κανει δευτερες, που ειναι cute, που γουσταρει να τραγουδησει φανκιες και σοουλ, που ξερει απο μουσικη, και μια γυναικα cute (μολις αδυνατισω οκ), με ευρος φωνης, τσαχπινια,, μεγαλο ρεπερτοριο και εμπειρια στο να ξεσκαρταρει τις μαλακιες, διαθεση, κουραγιο και αυτο πειθαρχεια.Και οι δυο με αψογη αγγλικη προφορα.
Δυσκολο να βρεις κατι τετοιο σημερα.
Ο αγγελος μπορει και μονος του, οπως μπορω και γω.Ομως μεσα μου νιωθω οτι εκεινος με εμπνεει να ξεκουνηθω και νιωθω πιο δυνατη, και πιστευω οτι εκεινος δεν βλεπει και πολυ ρεαλιστικα καποια πραγματα, και δεν ξερει απο που να αρχισει.Πεφτουν πανω του οι παπαρολογοι οπως πεφτουν και σε μενα ακομα και νιωθω καλα λειοτουργω σαν φιλτρο. και οι φωνες μας ειναι ΤΟΣΟ ταιριαστες, το ρεπερτοριο αυτο λειπει απο την μουσικη σκηνη.


ενιγουει, στο τζαμ ναιτ, ενας μουσικος ειδε το τετραδιο με τα τραγουδια μου και ενθουσιαστηκε με το ρεπερτοριο, θελησε να κανουμε κατι μαζι. Φυσικα του ειπα οτι δολευω με τον αγγελο και τον εβαλα να ακουσει καποια πραγματα. Κανονισαμε να βρεθουμε και με τα υπολοιπα μελη της μπαντας, και ενα απογευμα μιλησαμε στο τηλεφωνο για τι κομματια υπαρχουν και τι μπορει να γινει, ολα ωραια και καλα.
Φτασαμε στο ραντεβου και ανυπομονουσε να ακουσουν οι υπολοιποι τον αγγελο να τραγουδαει. Οκ θα με "κουβαλαγε" ο αγγελος αυτην την φορα, δεν πειραζει.
Αρχισε να μιλαει ο ενας απο αυτους και αναφεροταν στην μπαντα τους στο 3ο προσωπο. Δεν ελεγε εμεις ελεγε΄" οι ταδε" και ειχε παρει τον εαυτο του και την μπαντα πολυ στα σοβαρα.Και ενταξει να παιρνεις αυτο που κανεις στα σοβαρα, αλλα οχι και τον εαυτο σου,προσωπικα για μενα ειναι red flag.
Anyway, τραγουδησαμε καλα.
Θα μας απαντουσαν την τεταρτη. Εγω πηγα σε μια αλλη οντισιον την οποια δεν ειχα σκοπο να παρω και πηγα ξενυχτισμενη και εγιν α ρεζιλι απο τα φαλτσα. αλλα εκει η αντιμετωπιση ηταν επαγγελματικη. Χωρις πολλα λογια και βαβουρες, πιασανε τα οργανα και ξεκινησανε να παιζουν. καλα.
Μαλακια που δεν το πηρα πιο σοβαρα αλλα δεν γαμιεται.


Την τεταρτη-χτες με πηρε ο αγγελος λεγοντας μου οτι του ζητησε ο ενας να βρεθουν για καφε.
Συζητησαμε λιγο και αποφασισε να τον ξαναπαρει και να τον ρωτησει γιατι δεν ημουν και γω μεσα στον καφε (καποια στιγμη ο αγγελος ειχε ερωτηθει αν θα δουλευε χωρις εμενα και ειχε πει οχι). η απαντηση που πηρε ηταν οτι ηταν για να γνωριστουνε καλυτερα αφου δεν ειχε μιλησει πολυ και οχι δεν ηταν κατι που αφορουσε την Λιλι αμεσα(κατι τετοιο τελος παντων)
Εστειλα σμς στον μουσικο να με παρει, δεν μου απαντησε.
Βρεθηκανε το απογευμα, και μιλησανε.
Ο μουσικος του ειπε οτι αποφασισανε οτι προτιμουσανε να κανουν αντρικο σχημα και αν γινοτανε να δουλευε μονος του. Ο αγγελος αρνηθηκε για αλλη μια φορα.
Ο μουσικος ειπε οτι θα κοιτουσε μηπως μπορουσε να αλλαξει κατι.
Τον πηρα τηλεφωνο.
Καταλαβαινα οτι η δυσκολια ερχοταν απο αλλου και προσπαθουσε να φανει ευγενικος αλλα το ψεμμα ειναι ψεμμα.
1)πρωτα προσεγγισε εμενα, 2)ειπε στον Αγγελο οτι ο καφες δεν ηταν γιαυτον τον λογο , 3)ο λογος που δινανε ηταν μαλακια γιατι αργα η γρηγορα θα χρειαζοταν μια γυναικεια φωνη(ειναι τετοια τα τραγουδια) και δεν πτοηθηκανε απο το γεγονος οτι ειπαμε απο την αρχη οτι ειμασταν μαζι.
Δεν ημουν θυμωμενη, αλλα ενιωθα τυψεις οτι εκοβα τον αγγελο. ενιωθα την απογοητευση του και οτι πιθανον ελεγε οχι για να μην γινει κατι ασχημο μεταξυ μας.
Δεν ηθελα ο "φοβος" να του υπαγορευει τι να κανει.
Η μπαντα ηταν καλη. Οχι τοσο καλη οσο θελανε να πιστευουνε, αλλα καλη.
Ο μουσικος με διαβεβαιωνε οτι δεν ηταν θεμα φωνης, κατι που γνωριζα. Ειμαι καλη και αυτα ηταν το ειδος μου.
Μπορει να ηταν η ηλικια μου, μπορει οτι ειμαι παχουλη, οτι δεν εκανα τεμεναδες στον αλλον-τον αυταρχικο- οταν μιλαγε, μπορει χιλια δυο πραγματα ξενα προς εμενα.
Του εξηγησα ποια ηταν η σχεση μου με τον αγγελο και γιατι το χειριστικε λαθος. Αν ειχε προσεγγισει τον αγγελο μονο, δεν ειχα ερθει και γω για ολη αυτην την βολτα θα ηταν διαφορετικα. Τωρα αποριπτανε εμενα και θελανε μονο το ενα σκελος του ντουετου. Γιατι παρουσιαστηκαμε σαν ντουετο και περασαμε αυτο το μνμα.
"αν αλλαξει κατι θα ερχοσουνα η στραβωσες;" με ρωτησε στο τελος
Πως να ερθω καλε μου οταν ξερω οτι δεν με θελετε στην μπαντα, γινεται συνεργασια ετσι; του απαντησα.


Προσωπικα θεωρω οτι το χειριστηκανε πολυ λαθος.
Ομως δεν παυω να νιωθω ασχημα και να λεω στον αγγελο μηπως να πηγαινε.
Και μεις? με ρωταει
Μα εμεις πως να δουλεψουμε οταν εισαι αλλου και ο χρονος σου ειναι δοσμενος σε αλλο προτζεκτ?
Και πως να ειμαι supportive της δουλειας σου ετσι οπως ηρθε το πραγμα?
Δηλαδη δεν θες να ερθεις τωρα?με ρωτησε
Ειμαι πολυ περηφανη γαμωτο μου και εχω και γω μαλλον μεγαλη ιδεα για τον εαυτο μου γιατι νιωθω οτι αν παω συμφωνω με την υποτιμηση που μου κανανε.
Σκεφτομαι οτι αν θελανε τον αγγελο ΤΟΣΟ πολυ δεν θα ρισκαρανε να τον χασουν(δεν ειμαι και καμια κακη τραγουδιστρια-ισα ισα),αλλα δεν παρηγοριεμαι.
Αρχισα να σκεφτομαι οτι τελικα του κανω κακο και μου κανει κακο(η συγκριση μαζι του ειναι θανατος :P)


αυριο μπορει να τυχει κατι αλλο, μπορει οχι...
ειναι το ντουετο δυνατο αλλα μονο αν ειναι επειδη το πιστευουν και οι δυο οτι ειναι καλυτερα μαζι παρα χωρια.
Η θεση μου ειναι δυσκολη, δεν ξερω τι να κανω.
Ξερω οτι με τον αγγελο ειμαι καλυτερα, εκεινος δεν ξερω πως το βλεπει πραγματικα και κατα ποσο τα προσωπικα του συναισθηματα λειτουργουν σαν καταλυτης.



Never Gonna Let You Go.mp3


Should I let him walk, dissolve the partner ship?

12 comments:

everydaygeorgia said...

εμένα η εμπειρία μου μου λέει να αφήνεις τον μουσικό/τραγουδιστή να συνεργάζεται με όσους πιο πολλούς συναδέλφους του και όσο πιο πολλά και διαφορετικά σχήματα μπορεί και θέλει, γιατί ο καλλιτέχνης είναι κεραία. Πιάνει ερεθίσματα διαφορετικά και ανόμοια και δημιουργεί μέσα από αυτά που μαθαίνει.

Αν μένει κολλημένος σε ένα σχήμα δεν θα εξελιχθεί κιόλας...

Lili said...

μαλλον δεν εκφραστηκα σωστα με το let him.
Δεν εχω καμια δικαιοδοσια να "αφησω" η "κρατησω" τον οποιονδηποτε, να εξηγουμαστε, εχω ελεγχο στο αν θα πιστεψω τον Αγγελο οταν λεει οτι θελει να ειμαστε συνεργατες, η οχι. Στο αν το θελει η το κανει γιατι δεν θελει να στεναχωρηθω εγω.

τα διαφορετικα ερεθισματα ειναι θετικα και ερχονται ετσι κιαλλιως γιατι η δουλεια του μουσικου δεν ειναι στασιμη, ποτε δεν δουλευεις στο ιδιο μερος, με τους ιδιους ανθρωπους, οπως και ναχει.

η νοοτροπια της μπαντας και του ντουετου ειναι οτι "τα περναμε μαζι"

γιωργια μου γεννηθηκε η απορια...τι εμπειρια εχεις?(γραφεις απο την εμπειρια σου)
Ολα αυτα που γραφεις μου ακουγονται ρομαντικα.(ομολογω οτι εχω ακουσει να μας λενε πολλα πραγματα, αλλα κεραια ...ποτε :P )


τελος παντων, θα δω.
Αντικειμενικα νιωθω οτι πολλα πραγματα θα ερχονταν our way αν ειμασταν μαζι, αλλα αν δεν το νιωθει και ο αλλος μεσα του δεν μπορω να νιωθω οτι εγω τραβαω τα νηματα.
δεν τον θελω αυτον τον ρολο.
Ουτε στα συναισθηματικα μου , ουτε στα επαγγελαμτικα μου.


δεν θελω αντιδραση απο τον αλλον, αλλα δραση.
Τα παιδια αντιδρουν γιατι δεν ξερουν ακομα ποιοι ειναι και τι θελουν.

Lili said...

Αν μένει κολλημένος σε ένα σχήμα δεν θα εξελιχθεί κιόλας...


οι beatles ευτυχως δεν ειχαν την ιδια αποψη :D

everydaygeorgia said...

Ναι, σωστό το τελευταίο, αλλά δεν είσαστε οι Beatles, σωστά; Άρα μην χρηιμοποιούμε ακραίο παράδειγμα για ανόμοιες καταστάσεις.

Κάθε καλλιτέχνης είναι "κεραία". Με την έννοια ότι πρέπει να είναι κοινωνικός και ανοιχτός σε ερεθίσματα από συν - καλλιτέχνες του, απόψεις άλλων οι οποίοι γνωρίζουν και ενδεχομένως νέους τρόπους έκφρασης.

Τώρα, τα αποδεικτικά της δικής μου εμπειρίας δεν έχουν και πολύ σημασία. Έχω περάσει αρκετά χρόνια δίπλα σε συγκροτήματα και μουσικούς και έχω μάθει αρκετά πράγματα. Αρκεί αυτό;

Zelot said...

Έπεσα τυχαία σ'αυτό το blog και μπορώ να πω ότι μ'άρεσε που έγραφε ένας μουσικός!
Έπιασες ευαίσθητες χορδές, γιατί αυτή η προσπάθεια που κάνεις εσύ, για μένα δεν δόθηκε η ευκαιρία να "κυνηγήσω", αν και είναι όνειρο ζωής...
Δύσκολα τα πράγματα και είναι γνωστό ότι μόνο οι γλείφτες και οι "φωνές κορμάρες" είναι που φαίνονται. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου.
Αν ταιριάζεις με τον Άγγελο, αυτό το ξέρεις εσύ και μόνο. Κανείς άλλος. Και επίσης πιστεύω καλά κάνεις και δεν βάζεις νερό στο κρασί σου.
Μην απογοητεύεσαι όμως, κάνει κακό. Και επίσης μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο από την έκφρασή σου. Αν κάνεις κάτι που σε εκφράζει, είσαι ευτυχισμένη.
Χέσε οτιδήποτε άλλο (εκτός από τους συνεργάτες σου) και εκφράσου.
Και κάποια στιγμή όπως λένε και οι Scorpions: "Time will call your name"...

Lili said...

@ γεωργια
οι beatles δεν γνωριζανε οτι θα γινουν οι beatles απο πριν, και το αν εμεις ειμαστε καλυτεροι οι χειροτεροι δεν εχει να κανει με το θεμα αλλα το κατα ποσο στεκει το σκεπτικο σου του να μην μενεις μαζι με ενα σχημα.

απο κει και επειτα δεκτη η αποψη σου - σαν φιλη μουσικων και ακροατρια οπως και δεκτη θα ηταν αν ησουν η ιδια μουσικος.

Απλα διαφωνουμε.:)

Κώστας said...

Εγώ πιστεύω πολύ στο 'If you love somebody, set them free'

Στην προκειμένη περίπτωση, λάθος συμπεριφορά έχει επιδείξει η μπάντα, όχι ο Άγγελος, ούτε εσύ. Και 'η πέτρα του σκανδάλου' είναι ο Άγγελος. Επομένως έκείνος πρέπει να πάρει απόφαση τί θα κάνει, όχι εσύ. Αυτός θα - πρέπει να- πεί αν αξίζει να συνεργαστεί/είτε και όχι εσύ.

Μην το παίρνεις πάνω σου -και- αυτό. Σου έχει ζητήσει ρητά να είσαι η μάνατζέρ του; Άλλο η καλή σου διάθεση να τον βοηθήσεις και η πίστη σου σε αυτόν/εσάς, όπως την περιγράφεις.

Aurelia Aurita said...

Η αίσθηση που αποκομίζω από τον τρόπο που γράφεις είναι ότι βάζεις πολύ συναίσθημα στις μπίζνες σου-mixing buissiness with feelings να το πω;-και επίσης ότι διυλίζεις ολίγον τον κώνωπα...Αν μπο΄ρούσες να δεις τα πράγματα λίγο πιο ψυχρά ίσως να ήταν καλύτερα.Αν θέλει κάποιος να προωθήσει την καριέρα του,αρπάζει τις ευκαιρίες και δεν κοιτάζει συναισθηματισμούς...Επίσης διαβάζω τι σκέφτεσαι και θέλεις εσύ για τον Α.,αλλά δεν έχω καταλάβει καθόλου τι θέλει εκείνος για τον εαυτό του...
Σε χαιρετώ

Lili said...

βρε αυρελια δεν ειναι τα συναισθηματα μου το θεμα ουτε το αν και κατα ποσο ειμαι αναλυτικη/υπερβολικη/συναισθηματικη.
Αυτη ειμαι.:)
Δεν θα αλλαξω ουτε θα απολογηθω στον εαυτο μου για το πως νιωθω.
Αυτο που με καιει ειναι τι κανω.
Δεν θελω αυριο να απολογηθω για τις πραξεις μου.
Και αυτο ειναι το ζητουμενο.

Κωστα, τεινω να συμφωνω μαζι σου απο ολες τις απαντησεις που διαβασα.

Aurelia Aurita said...

Μα ακριβώς τη γνώμη μου για το θέμα που έθεσες σου είπα Λίλι:να το δεις ψυχρά-πράγμα που σημαίνει,να κάνει ότι τον συμφέρει επαγγελματικά.Και για μένα τα συναισθήματα σου ΕΙΝΑΙ το θέμα γιατί αυτά είναι που δε σ'αφήνουν να δεις την κατάσταση καθαρά(έτσι όπως τα παραθέτεις στο ποστ τουλάχιστον)..Αποφεύγω γενικά να σου αφήνω σχόλια,γιατί κιάλλες φορές νιώθω ότι παίρνεις εξαιρετικά αμυντική στάση σε ότι εκλαμβάνεις σαν αρνητική κριτική στο χαρακτήρα σου(καμμία πρόθεση τέτοια δεν είχα).Όταν όμως λες ότι θέλεις γνώμη,υπέθετα ότι είσαι προετοιμασμένη να ακούσεις και απόψεις που πιθανόν να μη συμφωνούν με τις δικές σου...Τέλος πάντων.Να είσαι καλά

Dr.Φλάντζας said...

Αγαπητή κυρία,Lili:

Το πρόβλημα με την λογοδιάρεια σας είναι σοβαρό. Θα σας πρότεινα να συμβουλεύτείτε κάποιον ειδικό επι του θέματος. Ως φυλική συμβουλή θα σας πρότεινα χαρούμενες εικόνες στο ιστολόγιον σας, (να ξεκουράζεται το μάτι του αναγνώστη) καθώς και την άμεση χειρουργική αφάιρεση του Κριτή Σχολιασμού σας.

Σας αγαπώ,
Dr.Φλάντζας

Lili said...

Αυρελια θα ηθελα με αφορμη το σχολιο σου να ξεκαθαρισω καποια πραγματα μια και καλη.

οταν ζητησα την γνωμη για ενα θεμα και τι να κανω δεν σημαινει οτι ζητησα ψυχαναλυση της προσωπικοτητας μου και εκει ειναι αν θες και η ενσταση μου.Την οποια νομιζω εξεφρασα με ηπιο τροπο. (εκτος αν δεν εχω δικαιωμα να μην εκφραζω την οποια ενοχληση/οριο μου)


δεν ξερω αν δεν αντεχω την κακη κριτικη,(φανταζομαι οτι την αντεχω αν ειναι διατυπωμενη με ουδετερο τροπο) αλλα και ετσι να ειναι, δεν το θεωρω απαραιτητα κακο.
Θεωρω τον εαυτο μου αρμοδιο να με ξερει καλυτερα και αν κατι μου ξεφευγει, εχω τον αναλυτη μου και τους φιλους μου να μου πουνε τα δυσαρεστα χωρις να μου σηκωνεται η τριχα.


Το αν αντεχω την κακη κριτικη η δυιλιζω τον κωνωπα η οτιδηποτε δεν ειναι το θεμα που εθεσα δεν ξερω αν το καταλαβαινεις. Σιγουρα αυτοματως βγαζεις συμπερασματα για μενα με αυτα που γραφω, αλλ η προσοχη μου εμενα ειναι επι του συγκεκριμενου θεματος και προβληματος.
Το θεμα που εθεσα ειναι αν φερομαι στην συγηεηριμενη περιπτωση και μονο -με τροπο που αδικει τον Αγγελο, τον εαυτον μου κλπ
Οχι μια γενικη ψυχαναλυση.



Λυπαμαι που δεν καταφερα να μεταδωσω την διαφορα και που εσυ (και πολλοι αλλοι πιθανον) εχετε μια εικονα που σας στερει την ευχαριστηση του να κανουμε επικοδομητικες συζητησεις απο δω.

Αρκει το θεμα να μην ειμαι εγω, αλλα οι ιστοριες.

λεπτη η διαφορα και η εννοια, ας συμφωνησουμε οτι βλέπουμε τα πραγματα απο διαφορετικη σκοπια. οκ?
:)

My first book

My first book
A funny Homebirth