Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Tuesday, April 10, 2007

Πηρα την στροφη...

Με μουτζωνουν ολες οι μαναδες ολες οι γυναικες που ξερουν ποσο δυσκολη ειναι η ζωη εκει εξω. Κοιταω το παιδι μου και σφιγγεται η καρδια μου. Τον ειχε συμπαθησει. Σκεφτομαι τον πρωην και αποχαιρετω την σιγουρια οτι θα με παρατουσε στην ησυχια μου. Χτες ειπα στον Κυρι οτι δεν γινεται τιποτα.
Πες οτι μενει μακρια και δεν γινεται να συμπιεζουμε μια ολοκληρη σχεση σε ενα δεκαημερο, πες οτι οι διαφορες μας ειναι τετοιες που μου βγαζει τον χειροτερο μου εαυτο, πες οτι δεν ειμαι ερωτευμενη...χτες το θεμα εληξε.
Και νιωθω οτι μπορει να εκανα μεγαλη μαλακια.
Γιατι πολλες φορες στο παρελθον, οταν σκεφτηκα το μελλον, οτι ειμαι ανασφαλιστη, οτι δεν πληρωνομαι καλα, οτι δεν μου μενει ελευθερος χρονος να ειμαι μαμα, λευτουργικη οπως θα ηθελα, οτι δεν θα κανω αλλα παιδια, οτι θα γερασω και θα δουλευω μεχρι να γινουν σκονη τα κοκκαλα μου, οτι η μικρη δεν εχει σταθεροτητα αο το ενα σπιτι στο αλλο, οτι εχω τον πρωην να με απειλει καθε τρεις και λιγο...οποτε τα σκεφτομουν αυτα αποφασιζα οτι επρπε να βρω καποιον. Εστω και οποιονδηποτε, να μοιραστουμε τα βαρη.
Και μετα σκεφτομουν, οτι δεν μπορω.
Γιατι αν δεν υπαρχει αγαπη, η παρουσια του και μονο θα ηταν βαρος προσθετο. Αν ηταν Ελληνας με την γνωστη νοοτροπια που η μανα του του τα κανει ολα, θα ειχα περισσοτερη πιεση απ οτι τωρα.

Και ξαφνικα βρεθηκε εκεινος.Και μα γαπαει και τον αγαπαω.
Και ειναι σταθερος σαν βραχος, και δυνατος, και με προστατευει, και ολα οσα θελω.
Ολα?
Ζει εξω. Δεν θα αντεχα την ευθυνη του να ερθει για μενα και μετα να ζωριστω να πετυχει.
Δεν θα αντεχα να ξαναζησω τα δυσαρεστα που ζησαμε τοτε. Να εξηγω συνεχεια τον εαυτο μου, να ειναι το κεντρο της προσοχης μου.
Η ιδια σταθεροτητα που μου λειπε θα ηταν αιτια του να μην εχουμε χωρο για ελιγμο.
Ελισσεται. Αλλ αφου βγαλαμε τα πνευμονια μας.
Εχουν σημασια ολα αυτα;



ναι.
Δεν χωριζεις για τα μεγαλα πραγματα, χωριζεις για τα μικρα. Για την λεκανη της τουαλετας, για την οδοντοπαστα. Γιατι ο αλλος αντι να φερνει ενα χαμογελο που σε κανει να θες να τα σηκωσεις ολα γιατι νιωθεις οτι μπορεις-πφφ σιγα το βαρος-, για καποιο λογο σε ριχνει.
Ισως επειδη εχει μαθει να προσεχει το προβλημα (και ετσι να το λυνει), ισως γιατι πολυ απλα δεν κολλας.
Οσο και να το θες.
Οσο και να πιεσεις τον εαυτο σου.


Ισως εφταιγε το timing
Iσως φταιγανε αλλοι παραγοντες.
Μην εισια χαζη μου ειπε μια. Βαλε προτεραιοτητες. Φτιαξε την ζωη σου και μετα κανεις δεν σε εμποδιζει να την ζησεις.
Το σκεφτηκα.
Για δυο δευτερολεπτα.
Δεν θα αντεχα. Τον εαυτο μου.
Εδω λιγο τα εκανα μανταρα καποια στιγμη και εχασα την εσωτερικη μου πυξιδα.

Ειναι δυσκολο να λες αντιο.

13 χρονια ειναι αυτα.


Ποναω.
Πενθω.

3 comments:

Pico said...

Για τις δύσκολες στιγμές των αποφάσεων...υπάρχει ολοζώντανη η φράση του Benjamin Franklin "Γι' αυτούς που μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας επιλέγουν την ασφάλεια..δεν τους αξίζει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.."
Όπως θα ξέρεις πολύ καλά κάθε γέννα συνοδεύεται από πόνο, ή η πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει...
Καλημέρα..

Viola said...

Κατ'αρχάς καλησπέρα και χρονια πολλά, μιας και είμαι καινουργια στο blog σου. Δεν είμαι μητέρα, ούτε καν σε μακροχρόνια σχέση, αλλά πιστεύω ότι το να τον συμπαθεί το παιδί είναι ικανή αλλά όχι και αναγκαία συνθήκη για να πηγαίνουν όλα καλά.

Φαντάσου να παρει στο μυαλό και στην ψυχή της την θέση του μπαμπά, και μετά να χωρίσετε; (εννοώ να μένατε μαζί πρώτα και μετά να χωρίσετε) Δεύτερη μεγάλη απώλεια για μια μικρή ψυχούλα.

Εσείς οι δυό πάτε πακέτο... που έλεγε και το άσμα.

Γερά και όλα θα πανε καλά!

Lili said...

"Φαντάσου να παρει στο μυαλό και στην ψυχή της την θέση του μπαμπά, και μετά να χωρίσετε;"



Μια ενσταση.Δε πα να χτυπιεμαι κατω, δε πα να γινει ο πατερας της ο χειροτερος, δε πα ναναι ο πατριος ιδιος ο αιβασιλης η ο Μπομπ σφουγγαρακης....μεσα στο μυαλο του παιδιου Μπαμπας ειναι ενας και συγκεκριμενος.




απο κει και επειτα σαφως και μελετας καλα καποια βηματα πριν παρεις αποφασεις,αλλα παιρνεις και καποια ρισκα, κανεις δεν εγγυαται οτι η επομενη σχεση θα ειναι και η παντοτινη.
(ασε που αν ο επομενος δεν ειναι μαλακας, θα κρατησει την σχεση του με το παιδι, με μενα χωριζει, που λεει ο λογος)

My first book

My first book
A funny Homebirth