Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Friday, April 27, 2007

Οι ανθρωποι μαλωνουν αλλα δεν εχει σημασια...

Οι ανθρωποι μαλωνουν αλλα δεν σβυνουν ουτε ολα οσα εχουν προηγηθει, ουτε η αγαπη.
Σου δινει ασφαλεια αυτη η αληθεια.
Να μπορεις να πεις τι σκεφτεσαι, να τσακωθεις και να πεις πραγματα που πληγωνουν και να ξερεις οτι δεν θα παει πουθενα, δεν θα τα παρατησει, ειναι απλα ενας καβγας. Πολλοι καβγαδες.
Και μετα ολα επανερχονται.
Οι ανθρωποι μαλωνουν.
Χωριζουν.
Ομως τιποτα δεν μπορει να σβησει αυτα που ζησανε πριν.





Ωραιο συναισθημα. Το θυμαμαι, το ειχα, το ζουσα.
Φωναζα και μετα απο 10 λεπτα τοχα ξεχασει.
Εφαγα κερατο , ψεμμα, κακη συμπεριφορα, αλλα μετα την πρωτη στεναχωρια, ο ανθρωπος στο συνολο του ηταν γνωριμος, η θυμηση της αγαπης υπαρκτη.
Δεν εμασταν κακοι, απλα δεν τα βρηκαμε.
Περασμενα ξεχασμενα. Καποτε αγαπηθηκαμε.
Σε κοιταω και με βλεπεις και θυμομαστε.



Πρεπει να γινουν πολλα, και πολυ ασχημα πραγματα για να ακυρωθουν τα παντα μεχρι εκεινη την στιγμη.
Ουτε στον εχθρο μου τετοια εμπειρια, ουτε στον εχθρο μου τετοιες αναμνησεις, ουτε στον εχθρο μου η νεα πραγματικοτητα που εδραιωνεται μεσα σου.

1 comments:

eleni said...

Πάντα, μα πάντα κρατούσα καλές σχεσεις με τους πρωην. Γιατι είναι αυτό που λες: κάποτε αγαπηθήκαμε, τι σημασία έχει αν δεν συμβαίνει πια, μπορεί αυτό που ένιωσα κάποτε να σβήσει έτσι απλά? Μόνο στην τελευταία ήρθαν αλλιώς τα πράγματα. Και 2 χρόνια μετά ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω ό,τι ασχημο ειπώθηκε. Ήμουν πραγματικά πολυ χαρούμενη με τη ζωή μου που δεν είχε χρειαστεί να το ζήσω αυτό το ριμαδιό ποτέ. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να περάσω κι από αυτή την εμπειρία. Ειλικρινά δεν κέρδισα τίποτα. Όλα μαζί, και η σχέση και ο τρόπος που τη διαλύσαμε, όλα απλώς χαμένος χρόνος, πεταμένα χρόνια στο τίποτα.

My first book

My first book
A funny Homebirth