Φτυστε λεγω

Ωρα 10 το πρωι, παιρνω τηλεφωνο στο πετ σοπ στο μαρουσσι. Ο κτηνιατρος δεν εχει ερθει ακομα.
Ωρα 11. Ο κτηνιατρος ηρθε. Το γατι απεβιωσε.

No time for tears.Απο τι;
Δεν ξερουμε η αυτοψια θα δειξει και τα μικροβιολογικα.
Και η Ματουμπα;
Φερτε την να την δουμε.

Η μικρη, τι θα πω στην μικρη; Παιρνω τον ψυχολογο μου. Να πω την αληθειa και να εισαγω τον θανατο ετσι η να πω οτι πηγε στην μαμα του ΚΑΙ αυτο και να νομιζει οτι τα ζωα τα εχουμε για λιγο;
"οτι σου λεει το ενστικτο σου."
Οκ.
Τηλεφωνο στον Αγγελο
"Μωρο, εφυγε και η μεγαλη εχει προβλημα μπορεις να ερθεις να παμε μαρουσι;"
"Ναι."
Σε μια ωρα ειμαστε Μαρουσι.
Ο κτηνιατρος την κοιταει επιπολαια θα ελεγα, και μου λεει οτι για περισσοτερα, πρεπει να την παω Γλυφαδα.
Μουρχεται συνκοπη.
"Γιατι δεν μου το ειπατε αυτο απο το τηλεφωνο και με φερατε ως εδω;"
Μπαινει ο αλλος κτηνιατρος.
Κοιταει καλα το γατι, και αρχιζει και μου εξηγει σαφεστατα πιο πολλα.
Υποψιαζονται ρινοτραχιτηδα, ειναι ιωση, ναι μαλλον κολλησε και η Ματουμπα η οποια εχει στοματιτιδα, γλωσσιτιδα και ψωρα στα αυτια.
Τιποτ αλλο;
Το καθετι μαχαιρια γιατι νιωθω ενοχες που την εχω παραμελησει.
Η ματουμπα καθεται σε οτι της κανουν.
Ο κτηνιατρος εχει παθει πλακα.
"μα τι καλη που ειναι, δεν αντιδρα οτι και να της κανουμε. Επειδη ειναι αρρωστη;"
Την χαιδευω ενω της παιρνει αιμα
"Οχι, ειναι η φυση της τετοια"...και σκεφτομαι οτι οντως δεν εχω ξαναδει τετοιο γατι ποτε.
Το ειχα ξεχασει.
Θυμηθηκα οταν η μικρη ηταν 14 μηνων που της λυγισε την ουρα με τα 2 χερακια και η Ματουμπα με ορθια την τριχα την χαστουκισε κατα προσωπο...ημουν σιγουρη οτι θα εβρισκα το παιδι μου χαρακωμενο, ομως το αξιολογο πλασμα δεν ειχε βγαλει ουτε νυχακι.
Σκεφτομαι το ποσα εχει περασει, αλλαγες σπιτιων, αλλα γατια και ποτε δεν αντεδρασε, το μονο που θελει ειναι να χωνεται στο στομαχι μου το βραδυ και να κοιμαται.
Και τωρα κινδυνευει να πεθανει.
Μου' ρθαν δακρυα στα ματια.

Μου εξηγει καποια πραγματα, τον διακοπτω οτι ξερω.Με κοιταει ερωτηματικα. 'Δεν ξερω πολλα, αλλα τα βασικα τα ξερω, ειχα εκπομπη για ζωα."του εξηγω
Με θυμαται.
"και ελεγα....δεν αλλαξατε καθολου, ιδια μεινατε."
Κοιταω με την ακρη του ματιου, ο αγγελος στην αιθουσα αναμονης, περιμενει με το παιδι.

Μου δειχνει πως να κανω ενεση. Μια καθε 8 ωρες, ταισμα με συρριγγα.
Γυρναμε σπιτι.
Πεταω ολα τα πιατικα του αλλου, τις αμμους, δεν μπορω να πεταξω τις μοκετες...
Παιρνω τηλεφωνο στην Γλυφαδα, εκει που αγορασα το μικρο για να συννενοηθω.
Μια φορα. Δεν ξερουν αν ειναι εκει η υπευθυνη.
Δυο φορες. Με βαζουν στην αναμονη.
12 λεπτα μετα κλεινω και ξαναπαιρνω.
Τρεις φορες... με παρεπεμπουν στον κτηνιατρο.
Δεν εχει ερθει ακομα.
παιρνω Μαρουσι, μιλαω με τον νεαρο κτηνιατρο, με διαβεβαιωνει οτι θα μιλησει με τον κτηνιατρο της Γλυφαδας.
παιρνω μετα απο μιση ωρα.
Ο κτηνιατρος στην ερωτηση μου για το ποτε θα γινει αντικατασταση ρωτα "θα γινει αντικατασταση;" και κει ομολογω οτι αρχιζω να συγχιζομαι ( για οσους λενε οτι ειμαι πολυ τσατιλω)
" ακουστε με" του λεω
" αγοραζω ενα ζωο απο καταστημα γιατι υποτιθεται οτι ειναι ελεγμενο. Ανταυτου πεθαινει και δεν ξερω τι να πω στο παιδι μου, και αρρωσταινει η γατα μας, και με εχει δαγκωσει και δεν ξερω αν με κολλησει καμια αρρωστια, οποτε μην μου λετε ΑΝ θα αντικατασταθει γιατι η υπομονη μου ειλικρινα, τελειωνει."
"Κλειστε να συννενοηθω με τον υπευθυνο και θα σας ξαναπαρω"

Πηγα να φτιαξω μακαρονια γιατι η μικρη πειναγε.
Το τηλεφωνο χτυπαει.
" οκ, οποτε θελετε περαστε να το αντικαταστησετε."
Χμμμ, η γατα μου ειναι αρρωστη, δεν μπορω να παρω αλλο γατι για 15 μερες, ομως μπορω να παω να το διαλεξουμε.
θα ειναι ενημερο ομως το προσωπικο;
προσπαθω να παρω τηλεφωνο ενω χτυπαει το κινητο μου.
" η κυρια ταδε; παιρνουμε απο το πετ σιτυ, περαστε οποτε θελετε να αντικαταστησετε το γατακι."
Δεν της λεω οτι ειμαι ενημερη, της λεω ομως οτι σκοπευω να περασω να διαλεξω και να το κρατησουν για 15 μερες ( στην τελικη αν εχει προβλημα θα φανει, το προηγουμενο μολις ειχε φτασει στο πετ σοπ την προηγουμενη)

Παιρνω ταξι. Τηλεφωνω στον Αγγελο και του προτεινω να βρεθουμε εκει. Βαριεται. Του ταζω.
Παμε.
Ολα τα γατια ειναι αρσενικα. Γαμω την πουτανα μου γαμω.
Διαλεγω ενα κουκλι.
βαζουν χαρτακι στο τζαμι, ας ελπισουμε οτι δεν θα γινει καμια μαλακια και το δωσουν κατα λαθος ( ο καμμενος φυσα και το γιαουρτι)
Την αλλη εβδομαδα περιμενουν καινουργια παραλαβη.
Συννενοουμαι με την υπευθυνη να μας βρει ενα θηλυκο μα ασπρο τριχωμα και αν δεν βρεθει θα παρουμε αυτο.
Ο Αγγελος ερχεται και προτεινω να παμε να φαμε παγωτο δωροδοκια/παρηγορια.
Η μικρη εξιταρισμενη, σκεφτομαι οτι η μερα μας πηγε τελειως στραφι και κοιταω με λιγη ανησυχια τον Αγγελο.
Ειναι νωπα ακομα τα 5 χρονια γαμου οπου ετρεμα να παμε ακομα και στο σουπερμαρκετ να αγορασουμε τα απαραιτητα γιατι ακουγα τον εξαψαλμο μου η ειχα μουτρα που κρατουσαν τριημερο ολοκληρο.
Δεν δειχνει να εχει ενοχληθει πολυ.

Καθομαστε να φαμε παγωτο.
Σκεφτομαι οτι χανω την αγαπημενη μου σειρα, αλλα δε γαμιεται.
Ζηταω να βαλουν μιση μπαλα στο παιδι(λογω ζαχαρης) και οτι θα την πληρωσω ολοκληρη. Ζηταω να βαλουν του παιδιου λιγη σαντιγυ και τελικα βαζουν απο ενα καρυδακι σαντιγυ και στο δικο μου-ασχετα αν τις πληρωσα κανονικα (το συνολο 17 ευρω παρακαλω) . Η τυπισσα με κοιταει στραβα και μου μιλαει με ελαφρυ υφακι και η ψυχραιμια μου ειναι υποδειγματικη. Δεν δινω συνεχεια γιατι τι περιμενεις απο καποια που κοιταζε υποτιμιτικα ακομα και το παιδακι που πουλαγε μπρελοκ, οταν της ζητησε λιγο νερο. Στοιχημα οτι θα το εδιωχνε αν δεν ειχε προλαβει ο (συν?)υπευθυνος.
Και φυσικα το παγωτο χωνακι μου δεν εχει σοκολατα φουντουκι, αλλα σοκολατα υγειας με τρουφα. Το οποιο σιχαινομαι.
Και κει, για ενα τοσο μικρο πραγμα θελω να βαλω τα κλαμματα.





Υγ: Eχω βγαλει και εναν καλογερο (κακο σπυρι) στο πηγουνι μου. Of course.